Når det vart båkå brød hadde ein bruk for knotrog (baksttrau), ronda og ruta kjevle, ein lang fløyg og ein stutt fløyg, kalla bliktfløygen, bakstfjøl og baksthelle. Bakstfjøla og baksthella blir kalla bakstgogn. Dette blir brukt i dag og, men mange har bytt ut den vedfyra baksthella med elektrisk takke. Knotroget blir brukt til å elte nodo, knoa (deigen) i. Leiven blir båkå ut på bakstfjøla.
Brødet var lenge laga av byggmjøl og vatn. Da poteta vart vanleg i bruk, vart ho brukt i brødbakinga. Poteta vart male i ei trekvem. I stykkjybrødet er det i tillegg smult, feitt. Krotobrødet og meiskeebrødet var simpelt brød, men det metta, og var med å drygde det andre brødet. Kroto får ein når ein smeltar ut tolget eller smultet av bluku (feittet som ligg kring magen på grisen). Meisken frå maltølbryggjinga vart nytta i meiskebrødet. Meiskebrødet var visstnok stivt og grovt, og ein kjende det godt når det passerte ned gjennom halsen, har det vorte sagt. Derfor ordtaket: Han/ho er så søt at ein kan eta meiskebrød attåt han/ho.
TRAU.
Trau er et avlangt kar av tre og er som oftest laget av en kløvd, uthulet stokk. Til uthulingen hadde man et eget redskap som kalles teksle. Men trau kan også brukes om et avlangt kar satt sammen av trefjøler. I tidligere tider er det brukt trau i mange forskjellige størrelser og til forskjellig bruk, for det meste i tilknytning til matstell.
Add a comment or suggest edits
To publish a public comment on the object, select «Leave a comment». To send an inquiry directly to the museum, select «Send an inquiry».